Στόχος της ρινοπλαστικής επέμβασης είναι η διαμόρφωση του εξωτερικού σκελετού, δηλαδή του σχήματος ή/και του μεγέθους της μύτης, της οποίας ο ρόλος είναι πολύ σημαντικός τόσο λειτουργικά όσο και αισθητικά. 

Αποτελώντας μία από τις πιο σύνθετες επεμβάσεις της πλαστικής χειρουργικής, αλλά συγχρόνως και τις πιο γενναιόδωρες, απαιτεί τη γνώση, το ταλέντο και την εμπειρία του πλαστικού χειρουργού, καθώς επίσης και την αντιμετώπιση κάθε ασθενούς ως μία και μοναδική περίπτωση.

Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι ρινοπλαστικής: η κλειστή και η ανοιχτή. 

Όπως αποκαλύπτει και το όνομά της, στην κλειστή μέθοδο η τομή κρύβεται στα εσωτερικά τοιχώματα της ρινός, ενώ στην ανοιχτή ρινοπλαστική πραγματοποιείται μία μικρή τομή στη στυλίδα της ρινός. Για την επίτευξη ενός συμμετρικού αποτελέσματος στο πρόσωπο συνίσταται ο συνδυασμός της ρινοπλαστικής με την γενειοπλαστική σε περιπτώσεις υποπλασίας της κάτω γνάθου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι αρκετές φορές η ρινοπλαστική συνδυάζεται με αποκατάσταση της σκολίωσης του ρινικού διαφράγματος για λειτουργικούς λόγους που εμποδίζουν τον ομαλό ρυθμό αναπνοής κατά τη διάρκεια έντονων δραστηριοτήτων ή του ύπνου.

Σημαντικό στάδιο στη διαδικασία της ρινοπλαστικής αποτελεί η προεγχειρητική εκτίμηση, όπου γίνεται πλήρης ενημέρωση του ενδιαφερόμενου για την επίτευξη ρεαλιστικών αποτελεσμάτων.

Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται ένα καλαίσθητο αποτέλεσμα ικανό να τονώσει την αυτοπεποίθησή των ασθενών καθώς και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής τους.